Vader

Het was geen donderslag of bliksemschicht die nacht
gewoon jouw licht dat in de kamer scheen.

Ik dacht: ik roep de buurt bijeen, een wonder is geschied
maar bleef stil en als ik ween, is het niet van verdriet.

Jouw stem klonk niet, slechts woorden binnenin
van jou naar mij zodat je niet verried, wat jij mij zei.

Sindsdien schijnt de nacht, in mij, alsof jouw sporen leven.